"Türkistan İhtilalcilerinin Türküsü" Şiirinin Kırgız Türkçesine Aktarımı - Çepni Serhat Öztürk

Şairimiz Hüseyin Nihal ATSIZ'IN, "Türkistan İhtilalcilerinin Türküsü" şiirini Kırgız Türkçesine aktardım. Şimdi göndereceğim, zevkinize, beğeninize sunarım...

Not: Şiirin Türkiye Türkçesindeki hâline ve cümle yapılarına olabildiğince sadık kalarak, Türkiye Türkçesindeki devrik cümle yapısını bozmamaya çalışarak, Kırgız Türkçesine de cümleleri o hâlleriyle, yani devrik yapılarıyla aktarmaya çalıştım.

~

Түркистан Революциячылдарынын Ыры

Эй, Түркистан, даңктуу өлкө, кооз мекен!

Күн келер, көтөрөрбүз кайра, желекти;

Ичибизден, албетте чыгар жаңы бир боз карышкыр,

Четелдиктен кайра алар касиеттүү топурагы...

Кичине куштар бизге күн сайын ушунтип сайрайт:

Эй өлүм менен кол алышкан революциячылдар!

Силерге айтар го асмандан түшкөн ыйык кабарчылар:

Силер таптыңар түбөлүктүүлүк деген булакты...

Биз, мазарсыз өлүп кеткен жаш Атсыздарбыз;

Жараларыбызды суу менен жууп, чөп менен таңып коербуз;

Эч кимибиз жок, бирок жүрөктөрдө биз барбыз,

Бизге боорукердик көрсөтпөс эч бир аялдын эриңи...

Карачы! Тимурдун, Күлтегиндин жаны не дешет:

Даңктуу күндөр азыр легенда дешет,

Ит жандуу Орус, мекенди тоноп жеп жатат,

Эй, үлкөн Түркистан, эми көтөр желекти!

Мурдагы жеңиштерден калбады бир из;

Сиз төккөн кандар болду бир теңиз...

Бир күнү албетте жаңы баштан биригирбиз:

Түркмөн, Кыргыз, Уйгур, Башкырт, Өзбек, Казагы...

(Хүсейин Нихаль Атсыз, Түркистан Революциячылдарынын Ыры, Жаңы Түркистан, С. 14-15, Сентябрь-Октябрь 1928, б. 26.)

• Бул поэманы Түркия Түркчөсүнөн, Кыргыз Түркчөсүнө которуп турган киши: Чепни Серхат Өзтүрк. (Анкара, 28.01.2023 - 21.39) •

Türkistan İhtilalcilerinin Türküsü

Ey, Türkistan, şanlı ülke, güzel anayurt!

Bir gün gelir kaldırırız yine bayrağı;

İçimizden elbet çıkar yeni bir Bozkurt,

Yabancıdan geri alır kutlu toprağı...

Küçük kuşlar bize her gün şöylece çiler:

Ey ölümle el sıkışan ihtilâlciler!

Size der ki gökten inen kutsi elçiler!

Siz buldunuz ebediyet denen kaynağı...

Biz, mezarsız ölüp giden genç atsızlarız;

Yaramızı suyla yıkar, otla sararız;

Kimsemiz yok, fakat gönüllerde biz varız,

Bize şefkat sunmaz hiçbir kadın dudağı...

Bak Timur'un, Gültekin'in ruhu ne diyor:

Şanlı günler şimdi efsane diyor,

İt canlı Rus vatanını soyuyor, yiyor,

Ey, büyük Türk haydi artık kaldır sancağı!

Mazideki zaferlerden kalmadı bir iz;

Döktüğümüz kanlar oldu bir deniz...

Bir gün elbet yeni baştan birleştiririz:

Türkmen, Kırgız, Uygur, Başkurt, Özbek, Kazağı.

(Hüseyin Nihâl Atsız, Türkistan İhtilalcilerinin Türküsü, Yeni Türkistan, S. 14-15, Eylül-Ekim, 1928, s. 26.)