Sevilmedim Hiç

Çok sevdik, çok denedik, bunların bazıları var ki yıllar sürdü, yıllarca direttik. Ne var ki, sevilmedik. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çepni Serhat Öztürk Kısa Biyografi

Serhat Öztürk, Çepni Serhat Öztürk veya Nâçâr Şâir; 12 Mayıs 2003'te, Trabzon'da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini, yine doğduğu şehirde, Trabzon'da tamamladı. Üniversite öğrenimi için Kırgızistan'a, Manas Üniversitesi'ne, "tarih bölümü öğrencisi" olarak gitti. 1 yıl Kırgızca eğitimi aldıktan sonra, 1. sınıfın ilk döneminde üniversiteyi terk etti ve Türkiye'ye döndü. Sınava tekrar hazırlandı ve bu sefer de Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi'nin Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları bölümüne yerleşti. Hâlihazırda, bu üniversitede ve bölümde, öğrenimini sürdürmeye devam etmektedir. Yayımlanmış 4 kitabı vardır. Bunlar sırasıyla şöyledir; Karadeniz'in Fâtihleri: Türkân-ı Çepni [2021/Tarihî Roman(?)], Asli Hedefe Yolculuk (2022/Tarihî Roman), Hezimet (2023/Şiir), Öğürtü [2023/Novella-Roman(?)]. Kimi yazıları ve şiirleri; Kögmenler, Uyan Türk, Türk Toyu gibi dergilerde yayımlanmıştır. 2024 yazında, Ankara'da, Rus Evi sahipliğinde düzenlenen ...
Devamı

Çepni Serhat Öldü

Resim
"Çepni Serhat, 22 Temmuz 2024, saat 20.55 itibariyle artık aramızda yoktur. Ölüdür o. Toplamda; 21 yıl, 2 ay, 11 gün yaşadı. 2019'un sonlarında vuruldu. Ve artık tamamen bitti. İçi bitti. Çepni Serhat, baştan aşağıya heyecan, macera, samimilik, ciddilik, atılganlık, cesaret, medeniyet, savaşçılık demekti. Fakat artık, öldü. Bunlar kalmadı, Çepni Serhat; öldü. Bünyesinde bunların hiçbiri kalmadı. Çepni Serhat, ezildi. Eli kolu kesildi, yüreğine mızrak sokuldu. Gözlerine mil çekildi, dili sökülüp alındı, kulaklarına lav döküldü, derisi soyuldu, bedeni yakıldı. Baştan aşağıya yokluğa karıştırıldı Çepni Serhat.  Çepni Serhat artık yok.  Büyük tin, artık tinsiz kaldı. Kesindir bu sefer bu sözler.  Arada, arafta, iki ayak bir pabuçta iken söylenmemiştir bu sözler. Net, duru, anık, açık, vazıh, görülür hâldedir vaziyet: Çepni Serhat Öztürk, o büyük tin; öldü. Zor can verdi. Yaşamı ölüm gibiydi. Esenlik görmedi. Kan kustu, kan yuttu, stresten, kederden, ve en önemlisi, yalnızlık ...
Devamı